Wszyscy znamy fuksje. W Polsce uprawiane są od lat a ich już niemodna i zanikająca nazwa to ułanka. Odkrył je w roku 1696 na Haiti Charles Plumier będący w służbie Ludwika XIV króla Francji. Zachwycony pięknem krzewu z lśniącymi czerwonymi kwiatami Plumier nadał roślinę nazwę Fuchsia triphylla flora coccinea na cześć urodzonego 100 lat wcześniej prof. Leonharda Fuchsa.

Fuksja magellańska (Fuchsia magellanica) to jedna z najbardziej mrozoodpornych odmian tej wspaniałej rośliny

Fuksja magellańska (Fuchsia magellanica) to jedna z najbardziej mrozoodpornych odmian tej wspaniałej rośliny

Najbardziej mrozoodpornym gatunkiem jest Fuchsia magellanica. W łagodne zimy może zimować bez specjalnych zabiegów. W prawdzie niezdrewniałe nadziemne pędy mogą przemarzać, ale wiosną z fragmentów pędów zdrewniałych u nasady odbijają młode przyrosty.

Fuksje kwitną od początku lata aż do późnej jesieni. W zależności od gatunku i odmiany fuksje znoszą mniejsze lub większe nasłonecznienie. Nie tolerują jednakże pełnego słońca (oprócz serii Shadowdancer, której odmiany kwitną w słońcu przez całe lato). W naturalnym środowisku – w górskich lasach rosną przeważnie pod krzewami gdzie mają dużo rozproszonego światła i powietrza. Najlepsze dla nich stanowisko to wystawa wschodnia i zachodnia.

 

Pojedynczy kwiat fuksji

Pojedynczy kwiat fuksji

Fuksja

Fuksja