Kategoria: Wszystko o bylinach Strona 2 z 18

Artykuły ogrodnicze i porady dotyczące bylin ogrodowych

Jakie rośliny posadzić w sąsiedztwie róż na rabacie

przez

o 13 stycznia 2014

w Rozmaitości, Wszystko o bylinach

Idealne połączenie róży i lawendy

Idealne połączenie róż i lawendy

Wielu klientów zadaje nam pytanie z czym łączyć róże na rabacie. Poniżej przedstawiamy klika propozycji:

  1. róże + lawenda – szczególnie okazale wygląda połączenie lawendy z różami szczepionymi na pniu.
  2. róże + wysokie byliny – majestatyczne ostróżki, naparstnice czy wysokie dzwonki strzelają w niebo okazałymi kwiatostanami. Ponieważ występują w wielu kolorach podobnie jak róże można tworzyć przeróżne kompozycje. My najbardziej lubimy białe naparstnice.
  3. róże + łyszczec (gipsówka)  – takie połączenie znamy z bukietów kwiaciarni dlaczego więc nie przenieść takiego zestawienia do ogrodu. Warto pokusić się o połączenie róż z:
    – Łyszczec wiechowaty (Gypsophylla paniculata) – dorasta do 1 metra wys. Kwiaty pełne lub półpełne.
    – Łyszczec rozesłany (Gypsophylla repens) – tworzy niskie 10-15 cm poduchy oblepione drobnymi białymi bądź różowymi kwiatkami.
    – Łyszczec 'Rosenschleier’     ( Gypsophylla x hybr.) – to według nas najlepsza z gipsówek do łączenia z różami. Jest ona krzyżówką 2 wymienionych powyżej. Jest niższa od gipsówki wiechowatej, która ma tendencję do pokładania się i wyższa od gipsówki rozesłanej. Odmiana  'Rosenschleier’ osiąga wys. 40 cm a szerokość do 1 m, kwiaty bladoróżowe.

Najwyższe byliny w ogrodzie

przez

o 12 stycznia 2014

w Aktualności, Wszystko o bylinach

Na temat wysokich bylin już pisaliśmy. Dziś chcielibyśmy przybliżyć Państwu kilka z nich o naprawdę imponujących rozmiarach:

Miskant kwiecisty

Miskant kwiecisty

Słonecznik drobnogłówkowy

Słonecznik drobnogłówkowy

bokkonia

Bokkonia

 

 

 

 

 

 

 

 

  1. Bokkonia (Macleaya) – dorasta do 2 – 2,5 m wys. Mimo swej wysokości pędy ma bardzo sztywne i nie pokłada się. Liście ładne ozdobne średniej wielkości szare. Kwiaty małe białe (u. M. cordata) lub beżowe (M. microcarpa). Bokkonia rozrasta się silnie przez rozłogi. Ma to zalety jak i wady. Jeśli chcemy coś zasłonić makleja dość szybko się rozrośnie tworząc jasny srebrny parawan. Jeśli pojawi się w miejscu dla nas niepożądanym po prostu łatwo ją usunąć.
  2. Słonecznik wierzbolistny (Helianthus salicifolius) – osiąga wys. 2-3 metry. Pędy ma nagie, liście długości 15-40 cm wąskie podobne do wierzby. Kwitnie bardzo późno bo w końcu IX i nie każdego roku kwiaty zdążą się rozwinąć. Są nieduże ok. 5 cm średnicy żółte zebrane na wierzchołkach pędów. Lubi słońce i suche podłoże. Najładniej wygląda sadzony pojedynczo. Część pędów może się pokładać.
  3. Słonecznik drobnogłówkowy (Helianthus microcephalus) – Ma wysokość ponad 2 m, pędy sztywne nie pokładające się, liście szorstkie kwiaty żółte. Lubi stanowiska suche. Kwitnie od wczesnego lata do późnej jesieni w pełnym słońcu. Tworzy idealne tło dla innych bylin kwitnących w tym terminie np. floksów, złocieni, tojeści kropkowanej, dzielżanów, jeżówek, rudbekii
  4. Miskant kwiecisty (Mistanthus floridus) – to największy spośród miskantów, osiąga wysokość nawet 3 m. Młode pędy dość późno wychodzą z ziemi bo dopiero na początku maja, ale później bardzo szybko rosną. Zachowuje ładny wygląd aż do października. Źdźbła stoją sztywno i nie pokładają się. Są ozdobne również zimą. Przycinamy go podobnie jak inne trawy dopiero wiosną. Lubi stanowiska wilgotne, ale nieźle rośnie na przeciętnie wilgotnej glebie. Rzadko kwitnie a kwiatostany nie są okazałe. Nawet bez kwiatów szalenie efektowny.

 

 

 

Słoneczniczek szorstki Loraine Sunshine – bylinowa piękność

przez

o 12 stycznia 2014

w Rozmaitości, Wszystko o bylinach

Ile bylin tylu amatorów. Jedni lubią piwonie inni kolekcjonują irysy, floksy, hosty, jeżówki, liliowce czy np. żurawki. Większość bylin ma tzw. 5 minut. Najpiękniejsze są w czasie kwitnienia. Bywa, że później ich liście tracą swą dekoracyjność czy też okresowo zanikają (np. mak wschodni). Są jednak byliny dekoracyjne przez cały sezon. To takie, które oprócz kwiatów mają ładne liście o ciekawym kształcie, fakturze, rysunku, łaciate, marmurkowe, wielobarwne lub fantazyjnie powcinane itp. Ideałem jest gdy taka bylina długo i nieprzerwanie kwitnie, jest odporna na upływ czasu i na choroby (np. mączniaka)

Prawdziwą pięknością wśród bylin, która łączy wszystkie najlepsze cechy jest właśnie słoneczniczek szorstki 'Loraine Sunshine’ (Heliopsis helianthoides). Osoby odwiedzające nasz skalniak w punkcie sprzedaży są nim wprost zauroczone. Podziwiają jego przepiękne biało-kremowe liście z żywozielonymi nerwami. Tworzy zgrabne kępy 40-50 wys. Kwiaty, jak u słoneczniczków, żółte o średnicy kilku centymetrów ukazują się od połowy lata praktycznie do późnej jesieni. Jest całkowicie mrozoodporny.

Podobno siewki uzyskane z nasion powtarzają cechy rośliny matecznej. Jeśli mają Państwo możliwość kupna tej odmiany słoneczniczka to serdecznie go polecamy, a z pewnością będzie perełką w ogrodzie.

Przepiękne biało-kremowe liście z zielonym unerwieniem

Przepiękne biało-kremowe liście z zielonym unerwieniem

Tułacz pstry (Houttuynia, hutujnia, hutujnia) – liście jak malowane

przez

o 10 stycznia 2014

w Rozmaitości, Wszystko o bylinach

To bylina, którą z powodzeniem możemy stosować jako roślinę okrywową (o nich pisaliśmy tutaj). Tworzy długie podziemne rozłogi rozrastając się na boki. Kwiaty ma niepozorne otoczone białymi przykwiatkami. Ozdobą tułacza, a zwłaszcza odmiany Chameleon są wielobarwne liście w żółto-zielono-czerwonym kolorze. Barwniki są na liściach różnie rozłożone. Czasem jaśniejsze, czasem ciemniejsze. Tułacz lubi miejsca półcieniste, ale dobrze rośnie również w słońcu. W cieniu może tracić swe pstre barwy.

Młode rośliny lepiej okrywać na zimę. Wiosenne pędy późno wychodzą z ziemi. Możemy bać się że roślina nie przezimowała, ale trochę cierpliwości i z pewnością się pokaże. Hutujnia to również doskonała roślina do pojemników. Stanowi mocny akcent kolorystyczny na balkonie czy tarasie. Podobno jego liście można jeść na surowo lub gotować.

Okazałe żurawki i żuraweczki o bardzo dużych liściach

przez

o 10 stycznia 2014

w Wszystko o bylinach, Żurawki - niesamowite liście

 

Żurawki to rośliny o wielu obliczach. Odmiany różnią się wielkością, siłą wzrostu, kształtem, fakturą liści, ich kolorem, rysunkiem na blaszkach liściowych czy kolorem kwiatów. Liście mogą być błyszczące lub matowe, jasne bądź ciemne, gładkie lub karbowane, o brzegach równych bądź mocno ząbkowanych. Niektóre na jesieni nabierają mocnych barw. Każdy znajdzie coś dla siebie.

Żurawka Midnight Bayou

Żurawka Midnight Bayou

Żurawka Southern Comfort

Żurawka Southern Comfort

Żurawka Spellbound

Żurawka Spellbound

 

 

Bywa, że klienci, którzy mają do wyboru kilkanaście czy kilkadziesiąt odmian i nie potrafią się zdecydować zachwyceni ich urodą przeważnie kupują więcej egzemplarzy niż pierwotni planowali. Jednak niezmienny powodzeniem cieszą się odmiany o największych liściach i rozmiarach. Oto kilka odmian o takich cechach:

  1. Electric Lime
  2. Berry Smoothie
  3. Magnum
  4. New Mocha
  5. Southern Comfort
  6. Spellbound
  7. Midnight Bayou
  8. XXL
Żurawka Electric Lime

Żurawka Electric Lime

Żurawka Berry Smoothie

Żurawka Berry Smoothie

 

 

Oprócz żurawek odmianowych warto wspomnieć o nieco zapomnianej żurawce cylindrycznej. Liście ma jasnozielone duże częściowo zimozielone. Ma bardzo małe wymagania. Wytrzymuje mrozy do -35 st C. Kwiaty niepozorne białe o średnicy 1 cm.

Lepiężnik japoński (Petasites japonicus) – bylina potężnych liściach

przez

o 10 stycznia 2014

w Pomysły na ogród, Wszystko o bylinach

Lepiężnik japoński

Lepiężnik japoński

Lepiężnik to ciekawa bylina, która jest dekoracyjna przez cały sezon. Wczesną wiosną (III-IV) z ziemi wychodzą biało-zielone jakby „kalafiorki”. Są to jego kwiaty ukazujące się przed rozwojem liści. Klienci odwiedzający nasz punkt sprzedaży oraz ogród nie przechodzą obok niego obojętnie i z reguły pada pytanie – co to tak ciekawego i ładnego?

W miarę przekwitania kwiatostan wyrasta na wys. 30 cm. Następnie ukazują się liście. Są duże o średnicy do 40-50 cm w kremowe plamy i smugi. To odmiana Nishiki-buki, która w odróżnieniu od Petasites japonicus var. Gigantteum posiada niezwykle ozdobne liście.

Lepiężnik lubi miejsca wilgotne, rozrasta się błyskawicznie. Z tego powodu może być zbyt ekspansywny dla innych roślin. Cała roślina podobno nieprzyjemnie pachnie – ale nie dla nas. To zapach, który może kojarzyć się z tatrzańskimi wędrówkami np. szlakami w okolicy Doliny Kościeliskiej lub Doliny Białego. Ostry, ziołowy, rześki zapach, który zapamiętuje się, za którym tęskni, który kojarzy się nam z Tatrami, wędrówkami, wakacjami. Dla nas przyjemny, niezapomniany.

Intrygujące kwiaty lepiężnika japońskiego

Intrygujące kwiaty lepiężnika japońskiego

Pomimo że lubi wilgoć nieźle sobie radzi w mniej komfortowych warunkach. W naszym ogrodzie rośnie na obrzeżach skalniaka o wystawie wschodniej. Nie rozrasta się nadmiernie tyle, że w bardzo słoneczne i suche dni lekko więdnie. Jeśli byłby posadzony na optymalnym czyli wilgotnym miejscu może zbyt mocno się rozrastać. Należałoby odizolować go plastikowymi paskami lub blachą, które trzeba wkopać na głębokość ponad 50 cm co zapobiegnie jego ekspansji. Ładnie będzie wyglądał posadzony np. na wyspie tworząc jednorodną plamę gdyż przez wodę się nie dostanie.

Lepiężnik to kolejna bylina do zadarniania obok: runianki, bergenii, epimedium, bodziszka endressa, ułudki, brunnery, gajowca żółtego, funkii, rdestu, jasnoty itp.

Jest to również roślina lecznicza. W medycynie ludowej soku używano do leczenia ran, owrzodzeń, odleżyn. Stosowano w zaburzeniach przewodu pokarmowego, nieżytach górnych dróg oddechowych, suchym kaszlu i migrenach. Wg szwajcarskiego lekarza A. Vogela lepiężnik ma silne właściwości przy leczeniu nowotworów (również raka). To bylina niezbyt popularna i trudno dostępna, a według nas cenna i godna polecenia.

Strona 2 z 18

Poprzedni

Następne

Oparte na WordPress & Theme by Anders Norén