Kategoria: Pielęgnacja roślin Strona 2 z 6

Rada na psa znaczącego teren w naszym ogrodzie

przez

o 19 marca 2011

w Pielęgnacja roślin, Rozmaitości

Jeżeli mamy czworonoga w ogrodzie wiemy ile może wykonać szkód znacząc moczem swój teren. Szczególnie cierpią iglaki, które żółkną i mogą nawet zamrzeć, a może warto spróbować takiego sposobu?

Kiedy nasz piesek będzie oznaczał swój teren trzeba wziąć szmatkę lub np. gąbkę i przetrzeć to miejsce. Następnie należy ją umieścić poza ogrodem w miejscach odwiedzanych przez inne psy. Te z pewnością nie odmówią sobie pozostawienia na niej swojego śladu zapachowego. Z kolei tą  gąbkę lub szmatkę umieszczamy w ustronnym miejscu naszego ogrodu. Najlepiej pod ażurową skrzyneczką bądź inny ażurowym przedmiotem. Zapach obcych psów będzie się długo utrzymywał, a z pewnością nasz piesek z zapałem właśnie w tym miejscu zaznaczy swój teren.

Co jakiś czas trzeba operację powtórzyć. Można też postąpić w ten sposób w kilku miejscach ogrodu.

Rośliny czują, krzyczą i zapamiętują

przez

o 19 marca 2011

w Pielęgnacja roślin, Rozmaitości

Czy zajmując się roślinami zastanawiają się Państwo jak one to odbierają? Nam się wydaje że znoszą swoje dole i niedole bez szemrania. W pewnym ośrodku badawczym przeprowadzono następujące doświadczenie. Korzeń jęczmienia zanurzono w gorącej wodzie. Jego pęd krzyczał rozpaczliwie. Zarejestrował to czuły przyrząd elektroniczny, który na taśmie uwiecznił ten dramatyczny moment. Rączka aparatu jak szalona kreśliła płacz rośliny.

Kolejne doświadczenie: Jedna osoba przez kilka dni z rzędu znęcała się nad sadzonką pelargonii. Szczypała ją, obrywała liście, robiła nacięcia, kuła igłą, przypalała, przycinała korzenie. Druga na odwrót. Troskliwie opiekowała się rośliną, podlewała ją, spulchniała ziemię, zraszała wodą , rozmawiała z nią. Następnie pelargonię podłączono do urządzenia, które rejestrowało i zapisywało wysyłane przez nią impulsy. Co się okazało? Gdy do rośliny zbliżał się oprawca wskazówka aparatu zaczynała szaleć. Pelargonia się denerwowała, była przerażona i z pewnością gdyby miała nogi uciekłaby w popłochu. Natomiast gdy podchodził człowiek, który czule się nią opiekował roślina uspakajała się a zarejestrowane linie były płynne i spokojne.

Jakie z tego wnioski? Rośliny mają zmysł czucia. Odczuwają ból, krzyczą i potrafią zapamiętywać!  Dbajmy o kwiaty jak należy bo to żywe istoty.

Rośliny dwuletnie – co to znaczy

przez

o 19 marca 2011

w Pielęgnacja roślin, Rozmaitości, Wszystko o bylinach

Są rośliny które od wykiełkowania nasion do wydania kwiatów i owoców potrzebują dwóch sezonów wegetacyjnych. Należą do nich malwy, laki, stokrotki, niezapominajki, bratki, dzwonki ogrodowe. Główny termin ich siewu to czerwiec i lipiec. Pierwszego roku rośliny tworzą rozetę liściową i w tej postaci zimują. W następnym roku po zimowym przechłodzeniu (tzw. jarowizacji) rośliny zakwitają.

Czasami u niektórych dwulatków już na jesieni czyli bez przechłodzenia mogą ukazywać się kwiaty – tak mają bratki, stokrotki, maki syberyjskie. Oprócz wymienionych powyżej dwulatków do tej grupy zaliczamy jeszcze dziewannę, farbownik lekarski, firletkę kwaiecistą, goździk brodaty, popłoch pospolity, żmijowiec zwyczajny.

Część z roślin dwuletnich żyje rzeczywiście 2 lata i po wydaniu nasion zamiera (bratki, dzwonki ogrodowe) inne przeżywają, ale w kolejnych latach kwitną coraz słabiej (np. stokrotki, malwy, goździki brodate, maki syberyjskie) Duża część dwulatków odnawia się w ogrodzie przez samosiewy (np. naparstnice, bratki, niezapominajki, żmijowce)

Formowanie drzewek poprzez zaplatanie

przez

o 19 marca 2011

w Pielęgnacja roślin, Rozmaitości

Gruby pień można uzyskać stosując 3-4 rośliny tego samego gatunku. Sadzimy jednopędowe egzemplarze do jednej donicy. Pędy powinny mieć podobną grubość i dać się lekko wyginać. (boczne pędy należy usunąć) Zaplatamy je jak warkocz bacząc aby ich nie połamać.

Można łączyć ze sobą 3 odmiany np. fuksje lub ketmie o różnej barwie kwiatów. Zapleciony pęd przywiązujemy do bambusowego palika. Po uzyskaniu dostatecznej wysokości uszczykujemy ich wierzchołki. Nowe boczne pędy uszczykujemy ponownie gdy osiągną około 10 cm długości. Czynność tą możemy powtórzyć 3-4 razy w miarę przyrastania nowych odgałęzień.

W ten sposób uzyskujemy gęstą koronę. Dobrze znoszą zaplatanie fuksje, ketmie, fikusy beniamina i psianka (solanum ranthonetti)

Pielęgnacja jeżyny bezkolcowej w skrócie

przez

o 14 marca 2011

w Pielęgnacja roślin, Wszystko o krzewach

Owoce jeżyny bezkolcowej

Owoce jeżyny bezkolcowej

Jeżyna rośnie bardzo szybko. Po posadzeniu młode rośliny skracamy (aby się rozkrzewiły) a w miarę ich wzrostu podwiązujemy je do podpór. Do jesieni boczne pędy powinny mieć nawet kilka metrów.

Ponieważ jeżyna bezkolcowa owocuje na pędach ubiegłorocznych, pędy muszą przezimować dlatego też przed nadejściem mrozów zdejmujemy je z podpór i układamy na ziemi przykrywając gałęziami, słomą lub włókniną. Wiosną ponownie rozkładamy pędy na podporach. Te, których długość jest znaczna można skrócić do 2,5 -3 m, a pędy boczne do 20-30 cm. Tak ukształtowane rośliny powinny zaowocować jeszcze w tym roku.

Aby pędy nadmiernie się nie rozrastały można je skracać gdy osiągną długość ok. 1,8 metra wówczas pęd główny będzie się ładnie rozgałęział. Po owocowaniu należy wszystkie pędy usunąć (oczywiście te, które owocowały)

Wygląd liści pomocny w uprawie roślin

przez

o 13 marca 2011

w Pielęgnacja roślin, Wszystko o bylinach

Liście słoneczniczka pstrego (Heliopsis helianthoides)

Liście słoneczniczka pstrego (Heliopsis helianthoides)

Różnorodność kształtów, kolorów i budowy liści świadczy o przystosowaniu roślin do różnych warunków środowiskowych. W liściach odbywają się skomplikowane procesy fotosyntezy i oddychania.

  1. Liście srebrzyste, niebieskawe lub niebieskoszare – W ten sposób rośliny chronią się przed nadmiarem promieni słonecznych, które odbijają się od rośliny. Świadczy to również o tym, że właśnie takie rośliny lubią stanowiska słoneczne i doskonale sobie w takich warunkach radzą. Przykładem mogą być: starzec, lotus, lawenda, gnafalium, oliwka, santonina czy dichondra.
  2. Liście mięsiste z dużą ilością wody – Są charakterystyczne dla roślin lubiących cień lub półcień np. niecierpek, fukcja czy begonia
  3. Liście skórzaste – Ich wierzchnia warstwa pokrywa część ochronna dzięki której roślina ogranicza parowanie co powoduje, że znosi okresową suszę. Przykłady: cytryna, oleander, laur, sundaville czy hibiskus
  4. Liście pstre z białymi, żółtymi lub kremowymi plamami – Rośliny te wymagają dużo światła (ale nie wystawienia na bezpośrednie nasłonecznienie)  np. bluszcz, bluszczyk kurdybanek, plektrantus, trzmielina, słoneczniczek pstry
  5. Duże, miękkie liście – Mają dużą powierzchnię parowania  dlatego wymagają większej ilości wody. Przykłady: bananowiec, bieluń, hibiskus bylinowy
  6. Małe liście – Ich powierzchnia parowania jest zredukowana. Rośliny te są odporne na upał i słońce. Nie lubią wilgotnego podłoża np. lotus, brachycome, rozmaryn, lawenda, sanwitalia.
  7. Liście mięsiste – Są one zbiornikami wody. Rośliny bez trudu znoszą suszę. Przykłady: niektóre rozchodniki, portulaka, agawa, żyworódka.

Strona 2 z 6

Poprzedni

Następne

Oparte na WordPress & Theme by Anders Norén