Kategoria: Pomysły na ogród Strona 2 z 10

Ogrodowe inspiracje na własny ogród

Jarzmianka – rzadko uprawiana bylina do cienia

Jarzmianka większa 'Lars'

Patrząc na kwiaty jarzmianki (Astrantia) ma się wrażenie, że są spokrewnione z suchołuską (helichrysum bracteatum) a to przez kryzę ze słomiastych podkwiatków, która okala baldaszki 2 – 3 cm złożone z drobnych białoróżowych kwiatów. Czysty gatunek  – jarzmianka większa (Astrantia major) jest byliną rodzimą. Występuje w zaroślach, lasach liściastych osiąga wysokość 75 cm, szerokość 45 cm. Ma ładne głęboko powcinane liście. Kwitnie VI – VII. W ogrodzie najlepiej będzie się czuła na miejscu wilgotnym i lekko zacienionym, pod korami drzew.

Jest zupełnie mrozoodporna. Ciekawie wyglądają odmiany o kwiatach czerwonych, czy białych np. 'Ruby Cloud’ – kwiaty purpurowoczerwone, 'Lars’ – kwiaty różowe, 'Alba’ – kwiaty białe. Nowością wśród jarzmianek jest odmiana 'Sunningdale Variegated’. Jej największą ozdobą są liście smugowato zielonobiałe. W głębokim cieniu różnica barw jest mniej intensywna. Przepiękną bardzo ciemną odmianą jest 'Venice’, kwitnie bardzo obficie wydając ponad 600 kwiatów w sezonie. Każdy z nich ma ok. 5 cm szerokości kolor burgundowoczerwony. Można ją uprawiać w słońcu. Znakomita na kwiat cięty. Jarzmianka to bylina niedoceniona. Ci, którzy już ją mają potrafią docenić jej niewątpliwe zalety.

Jarzmianka większa 'Alba'

Jarzmianka 'Moulin Rouge'

Alstromeria (Alstroemeria) – roślina nie tylko na kwiaty cięte

Alstromeria

Zwana jest czasem lilią Inków, a to stąd, że jej liczne gatunki pochodzą z górskich regionów Ameryki Południowej (Peru, Chile). W wyniku krzyżowania uzyskano odmiany o okazałych kwiatach, które z powodzeniem uprawiane są od wielu lat w szklarniach na kwiaty cięte. Z podziemnych mięsistych kłączy wyrastają liczne pędy długości nawet do 120 cm zakończone baldachem złożonym z 7 – 15 egzotycznie wyglądających kwiatów. Kwitnienie przypada na okres wiosny i jesieni. Kwiaty zachowują swą świeżość nawet 2 – 3 tygodnie.

Czojsia – mało znana roślina pojemnikowa

Czojsia trójlistkowa 'Sundance'

O roślinach do pojemników już pisaliśmy. Dzisiaj chcielibyśmy przybliżyć Państwu Czojsię, którą uprawiamy od niedawna. Czysty gatunek to Czojsia trójlistkowa (Choisya ternata). Tworzy rozłożysty krzew o ciemnozielonym ulistnieniu osiągający w pojemniku wys. 1 m. Liście skórzaste, błyszczące, zielone. Jest spokrewniona z cytrusami. Jej białe kwiaty pachną zupełnie jak pomarańcze. Stąd nazywana jest meksykańską pomarańczą pochodzi z Meksyku czy np. w języku niemieckim orangeblume (kwiat pomarańczy). Kwitnie od wczesnej wiosny do wczesnego lata. Lubi stanowisko słoneczne – półcień. Znosi temperaturę do – 10 C. Dlatego powinna zimować w pomieszczeniach chłodnych i widnych (nie zrzuca liści na zimę). Najlepiej z temperatury 5 – 10 C (nie powinno być cieplej niż 15 C).

Miodunka – bylina, która zaskakuje nowościami z każdym nadchodzącym sezonem

Niektóre miodunki są odmianami krajowymi:

  1. Miodunka wąskolistna – (Pulmunaria angustifolia) – wys. 30 cm, kwitnie IV – V, kwiaty jasnoniebieskie, przekwitając przybierają barwę błękitną,
  2. Miodunka czerwona – (Pulmunaria rubra) u nas występuje w Karpatach wschodnich, wys. 30 – 4- cm, kwitnie od III do V, kwiaty ceglastoczerwone.

Miodunka czerwona 'David Ward'

Oprócz miodunek o liściach zielonych chętnie uprawiane są te, których liście są jasno obrzeżone lub pstre. Np. Miodunka czerwonaDavid Ward’ ma liście szarozielone z białym brzegiem i białymi smugami. Najstarszą uprawianą miodunką o pstrych liściach jest  – Pulmonaria saccharata (od 1672 r.). Liście w licznych jasnych plamach, które często zlewają się nieregularnie. W ostatnich latach na kwiaciarskim rynku ukazują się coraz ciekawsze odmiany miodunek. Różnią się one przede wszystkim wielkością jak też stopniem jasności plam. Niektóre odmiany są prawe białe. Liście mają różnego kształtu – bardziej pękate, aż do wąskich lancetowatych. Różnią się też kolorem kwiatów od różowych, niebieskich po różowoniebieskie i czerwone. Poznajmy kilka najnowszych odmian:

Funkia i tawulec jako rośliny okrywowe w miejscach trudno dostępnych, reprezentacyjnych – propozycja

Funkia Gold Standard

Bywa w ogrodzie tak, że fragment trawnika z powodu swego usytuowania jest trudno dostępny i tym samym jego pielęgnacja jest skomplikowana. Taką sytuację mamy właśnie na naszej działce. Niewielki fragment trawnika wcina się pomiędzy schody a miejscem do parkowania samochodu. Na jego środku posadziliśmy naszą ulubioną brzozę Youngii (o parasolowatym pokroju) obkaszanie jej nie jest wygodne, na dodatek mocno utrudnione przy jej pniu. Oczywiście jest to możliwe, ale pracochłonne. Na dodatek brzegi trawnika, albo były rozjeżdżane przez parkujące samochody lub rozdeptywane. Wyglądało to nie estetycznie. Podobną sytuację mamy w innej części ogrodu.

Parzydło (Aruncus) – bylina elegancka i efektowna

Parzydło leśne

Odwiedzając latem podkarpacie często widzieliśmy rosnące wzdłuż potoków spore szerokie kępy roślin z efektownymi kremowymi puszystymi jasnymi kwiatostanami – to właśnie było parzydło leśne ( Aruncus dioicus syn. Aruncus sylvestris). W ogrodach osiąga wysokość nawet do 2 metrów. Kępy złożone są z ładnych bardzo wąskich liści podwójnie pierzastych ostro zakończonych. W VI-VII ukazuje się wysoki pęd kwiatowy zakończony długą (do 50 cm) wiechą puszystych kwiatów.
Parzydło jest rośliną dwupienną. Egzemplarze męskie są bardziej dekoracyjne gdyż ich wiechy mają kwiaty czysto białe, natomiast kwiatostany roślin żeńskich są żółtobiałe. Zdarza się, że na jednej roślinie są kwiaty męskie jak też żeńskie. Parzydło najlepiej lubi półcień glebę wilgotną i próchniczną, ale będzie rosło praktycznie na każdej byle nie za suchej. Gatunek zupełnie mrozoodporny. Nieco niższa od gatunku jest odmiana 'Zweiweltenkind’ – osiąga wysokość do 150 cm.

Strona 2 z 10

Oparte na WordPress & Theme by Anders Norén