Niektóre miodunki są odmianami krajowymi:

  1. Miodunka wąskolistna – (Pulmunaria angustifolia) – wys. 30 cm, kwitnie IV – V, kwiaty jasnoniebieskie, przekwitając przybierają barwę błękitną,
  2. Miodunka czerwona – (Pulmunaria rubra) u nas występuje w Karpatach wschodnich, wys. 30 – 4- cm, kwitnie od III do V, kwiaty ceglastoczerwone.

Miodunka czerwona 'David Ward'

Oprócz miodunek o liściach zielonych chętnie uprawiane są te, których liście są jasno obrzeżone lub pstre. Np. Miodunka czerwona ’David Ward’ ma liście szarozielone z białym brzegiem i białymi smugami. Najstarszą uprawianą miodunką o pstrych liściach jest  – Pulmonaria saccharata (od 1672 r.). Liście w licznych jasnych plamach, które często zlewają się nieregularnie. W ostatnich latach na kwiaciarskim rynku ukazują się coraz ciekawsze odmiany miodunek. Różnią się one przede wszystkim wielkością jak też stopniem jasności plam. Niektóre odmiany są prawe białe. Liście mają różnego kształtu – bardziej pękate, aż do wąskich lancetowatych. Różnią się też kolorem kwiatów od różowych, niebieskich po różowoniebieskie i czerwone. Poznajmy kilka najnowszych odmian:

  1. Miodunka 'Bubble Gum’
  2. Miodunka 'Excalibur’
  3. Miodunka 'Dark Vader’
  4. Miodunka 'High Contrast’
  5. Miodunka 'Trevi Fountain’

Miodunka 'Majeste'

Miodunki lubią stanowiska: cieniste, półcieniste i niezbyt suche. Ładnie wyglądają jako rośliny obwódkowe, jako pierwszy plan przed iglakami. Lubią rosnąć w sąsiedztwie żywokostu, barwinka, bodziszka, przywrotnika, funkii, liliowców, epimedium etc. Kwitną bardzo wcześnie (IV – V), są miododajne i to w okresie, kiedy jeszcze pszczoły i trzmiele nie mają wiele pożywienia. W ziołolecznictwie wykorzystuje się wierzchołki kwitnących pędów, które wchodzą w skład mieszanek ziołowych zalecanych przy chorobach płuc, anginie. Angielska nazwa miodunki to lungwort (dosłownie „płucne ziele”). Kwitnące miodunki w cienistych zakątkach naszego ogrodu to znak, że nadeszła wiosna.