Dławisz

Dławisz

Kwiaty służą do rozmnażania generatywnego. 90% roślin ma kwiaty obupłciowe. Pozostałe są rozdzielnopłciowe czyli wytwarzają kwiaty jednopłciowe (osobno kwiaty męskie i żeńskie). Z kolei te kwiaty mogą wykształcać się na jednym osobniku – są to tzw. jednopienne (u 7% gatunków w tym modrzew, leszczyna, brzoza, dąb, orzech, sosna, tuja, jodła).

Jeżeli kwiat żeński lub męski tworzy się na osobnych roślinach mówimy że są to rośliny dwupienne (to tylko 3% gatunków w tym: cis, klon jesionolistny, jesion pensylwański, rokitnik, topola, wierzba, dławisz, aktinidia).

Niektóre gatunki występują w formie rozdzielnopłciowej mieszanej czyli część osobników jest jednopienna a część dwupienna tak mają np. morwa biała, cytryniec chiński (starsze egzemplarze cytryńca wytwarzają więcej kwiatów żeńskich).

W przypadku roślin dwupiennych aby uzyskać owoce konieczne jest posadzenie obok rośliny żeńskiej egzemplarza o kwiatach męskich. Tak sadzimy np. aktinidię ostrolistną (Actinidia arguta) Kwiatostany żeński mają 1-3 kwiaty, a męskie nawet do 10 lub więcej. Pyłek z jednego kwiatostanu męskiego wystarczy na zapylenie 6-8 kwiatów żeńskich. W związku z  tym można na 6-8 egzemplarzy żeńskich posadzić 1 egzemplarz męski tzw. zapylacz. Wśród aktinidii są wyjątki tzn. są egzemplarze jednopienne np. odmiana obupłuciowa ’Issai’ czy 'Dr. Szymanowski’ u aktinidii pstrolistnej.

Cis

Cis

Wśród dwupiennych pnączy często uprawiany jest dławisz okrągłolistny (Celastrus orbiculatus). Popularna odmiana żeńska to 'Diana’ a męska 'Hercules’.

U cisa (Taxus baccata) osobniki żeńskie obsypują się pięknymi czerwonym owocami, które są przysmakiem ptaków. Aby się nimi cieszyć należy pamiętać o posadzeniu obok siebie egzemplarza męskiego i żeńskiego.

Pamiętajmy – jeżeli chcemy doczekać się owoców należy zwracać uwagę na sposób kwitnienia i rozmnażania roślin. Tam gdzie nie chcemy mieć owoców np. ze względu na małe dzieci sadźmy osobniki tylko męskie.