Tag: dąbrówka

Rośliny do cienistego zakątka

Funkia - ogrodowy klasyk

Funkia - ogrodowy klasyk

Przyjemnie jest w upalny słoneczny dzień usiąść na świeżym powietrzu w zacienionym miejscu wśród kolorowych kwiatów. Może to być korona drzewa dająca rozkoszne rozproszone światło przyjazne człowiekowi i wielu roślinom jak również taras przy północnej czy wschodniej stronie domu.

Możliwości obsadzenia takich miejsc jest bardzo wiele. Z bylin możemy wykorzystać wiele gatunków i odmian. Poniżej przedstawiamy pozycje godne polecenia:

Co zamiast trawnika? Barwne dywany kwiatowe!

Jest w czym wybierać. Wiele bylin tworzy w ogrodzie barwne kobierce. Na miejsce suche i słoneczne można posadzić niskie wiosenne byliny:

  • gęsiówka (Arabis)
  • smagliczka (Aurinia)
  • płomyk szydlasty (Phlox subulata)
  • żagwin ogrodowy (Aubrieta cultorum)
  • ubiorek wieczniezielony (Iberis sempervirens)
  • piaskowiec (Arenaria)

Czarna kolekcja bylin

Świecznica 'Black Negligee'

Świecznica 'Black Negligee'

Szukając roślin, dzięki którym stworzymy ciekawe zestawienia kolorystyczne, nie powinniśmy zapomnieć o bylinach, które ozdobne są z ciemnych liści, które wspaniale komponują się z roślinami kwitnącymi na jasne barwy.

Rośliny nie wytwarzają czarnego barwnika. Byliny, krzewy czy drzewa o takim ulistnieniu naturalnie nie występują – ciemne barwy które uzyskują to wynik różnego nasycenia antocyjanów w soku komórkowym. W rzeczywistości te ciemne kolory to zazwyczaj bardzo ciemne czerwienie, brązy i fiolety.

Jak przesadzać i dzielić byliny?

Płomyk szydlasty

Płomyk szydlasty dzieli się bardzo łatwo

Niektóre byliny rosną na tym samym miejscu przez wiele lat wyglądają okazale i obficie kwitną co roku. Są też jednak rośliny które z każdym rokiem mają mniej wigoru, ich liście tracą soczystozielone zabarwienie, a kwitnienie jest słabe i nieefektowne.

Przyczyną często jest zbytnie i nadmierne rozrastanie się kłączy czy rozłogów jak również na wyjałowiona gleba. W tej sytuacji powinniśmy odmłodzić taką rabatę (najczęściej co kilka lat). Zatem wykopujemy, dzielimy i sadzimy rośliny do użyźnionej ziemi w luźnej rozstawie.

Aubrieta cultorum 'Variegata'

Żagwin ogrodowy 'Variegata'

Gatunki, które płytko się korzenią (niskie, kobiercowe) najlepiej rozrywać rękami zaraz po wykopaniu. Tak postępujemy z płomykami szydlastymi, rozchodnikami, rojnikami czy goździkami. W podobny sposób można dzielić rośliny, które mają płożące pędy np. dąbrówki, ułudki czy żagwiny.

Niektóre byliny rozrastają się nadmiernie tworząc liczne odrośla. Jeśli nie jest to nam „na rękę” wszystkie odrosty które wychodzą ponad podstawową kępę, wykopujemy. Tak rozrasta się makleja (Mackleya), której nowe odrośla mogą pojawiać się daleko od rośliny matecznej. Do roślin ekspansywnych zaliczyć można również odętkę (Physostegia), rdesta wężownika (Polygonum bistorta) czy tojeść orzęsioną (Lysimachia ciliata). Na niektórych stanowiskach silne rozrastanie się bylin nie koniecznie od razu wpływa na ich wygląd (często prezentują się okazale i efektownie). W tej sytuacji możemy wstrzymać się z ich dzieleniem i przesadzaniem.

Sedum matrona

Rozchodnik matrona

Część z bylin tworzy solidne, zwarte kępy, które niezwykle trudno jest rozdzielić. Przykładem może być pełnik (Trollius), tawułka (Astilbe), liliowiec (Hemerocalis), płomyk wiechowaty (Pholx paniculata). W tym przypadku karpy wykopujemy, przycinamy część naziemną i rozcinamy szpadlem. Luźniejszą strukturę karpy mają trzykrotki (Tradescantia), bergenie (Bergenia), funkie (Hosta) czy wiązówki (Filipendula). Po ich wykopaniu do podzielenia powinien wystarczyć nam nóż.

Irys bródkowy

Irys bródkowy

Co 3-4 lata powinniśmy przesadzać irysy bródkowe (Iris barbata) w przeciwnym wypadku środek rośliny „ogałaca się”. Czynność tę wykonujemy w połowie sierpnia po uformowaniu pąków kwiatowych na przyszły rok. Wykopane kłącza dzielimy na mniejsze skracając ich korzenie do długości około 20 cm a następnie sadzimy w grupach po 3-4 sztuki w odległości 30-60 cm.

Przed ponownym sadzeniem bylin glebę należy przekopać, odchwaścić i użyźnić np. kompostem, torfem lub rozłożonym obornikiem. Można również zastosować wieloskładnikowe nawozy mineralne (do 10 dkg/1m2). Nowe nasadzenia po posadzeniu obficie podlewamy.

Byliny okrywowe

Byliny okrywowe stanowią bardzo ważną rolę w ogrodzie. Przede wszystkim zadarniają glebę i nadają się do szybkiego zarastania danego fragmentu ogrodu. Ponadto stanowią naturalne wypełnienie przestrzeni pomiędzy innymi krzewami, czy też wysokimi bylinami.

Do godnych polecenia wieloletnich roślin okrywowych należy zaliczyć:

  1. Pragnia syberyjska (Waldsteinia ternata) – kwitnie na żółto i ma małe wymagania, dzięki czemu jest bardzo łatwa w uprawie
  2. Bluszczyk kurdybanek 'Variegata’ (Glechoma hederacea) – liście ma niewielki, biało upstrzone, kwitnie na fioletowoniebiesko
  3. Podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria 'Variegatum’) – roślina o dekoracyjnych zielonych liściach z białym obrzeżeniem. Silnie się rozrasta i jest bardzo ekspansywna.
  4. Jasnota plamista (Lamium maculatum) – polecamy odmiany 'Beacon Silver’ o liściach srebrnych z zieloną obwódką oraz nową, bardzo ciekawą odmianę 'Golden Anniversary’ o liściach zielonych ze złotym brzegiem. Lubi cień, szybko zadarnia, kwitnie na biało.
  5. Dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans) – lubi zakątki półcieniste i zacienione. Najpopularniejsze to te o purpurowym zabarwieniu liści, w ostatnich latach pojawiło się jednak bardzo wiele odmian o przeróżnej barwie liści i kwiatów np.
    Ajuga Toffee Chip – dąbrówka o zielono-złotych liściach
    Ajuga Black Scallop – piękna, nagradzana odmiana o bardzo ciemnych liściach
    – Ajuga Burgundy Glow – kilkukolorowa, kwitnie na niebiesko
  6. Tojeść rozesłana (Lysimachia nummularia) – tworzy długie pędy z małymi listkami koloru zielonego lub żółtego. Kwitnie na żółto, szybko zadarnia cieniste i półcieniste zakątki
  7. Fiołek wonny (Viola odorata) – rodzima bylina naszych lasów, dobra do cienia
  8. Mehania (Meehania urticifolia) – tworzy bardzo długie rozłogi. Liście żywo zielone, kwiaty w kolorze niebieskim z jasnym środku wyglądają bardzo egzotycznie i pachną intrygująco
  9. Zawilec kanadyjski (Anemone canadiensis) – bylina nadająca się do sadzenia na stanowiskach słonecznych i półcienistych. Kwitnie na biało, ma charakterystycznie powcinane liście
  10. Bergenia sercolistna (Bergenia cordifolia) – jej duże, błyszczące żywozielone liście są efektowne przez okrągły rok. Dobra roślina zarówno do cienia, jak i na słońce (na słońcu liście lekko czerwienieją). Polecamy nietypowe odmiany 'Silberlicht’ o białych kwiatach oraz 'Lunar Glow’, który ma złote pierwsze wiosenne przyrosty
  11. Kopytnik europejski (Asarum europaeum) – bardzo ładna roślina zadarniająca na zacienione stanowiska. Liście błyszczące, o bardzo charakterystycznym kształcie
  12. Runianka (Pachysandra) – ma zielone, powcinane liście. Odmiana 'Variegata’ to forma o liściach dwubarwnych – biało-zielonych. Lubi stanowiska zacienione.
  13. Barwinek (Vinca) – roślina o błyszczących liściach występująca w wielu odmianach. Oprócz najpopularniejszego Vinca minor o kwiatach niebieskich, polecamy odmianę 'Elisa’, o kwiatach białych, oraz Vinca major Variegata – barwinka o dużych białoobrzeżonych liściach
  14. Poziomkówka indyjska (Duchesnea indica) – kwiaty żółte, ozdobna również z owoców przypominających wyglądem poziomki.

Wymienione byliny okrywają skrzętnie wolne przestrzenie pomiędzy krzewami, a także miejsca trudno dostępne. Są naturalną ochroną przed chwastami, a w trakcie kwitnienia tworzą kolorowe efektowne dywany.

Oparte na WordPress & Theme by Anders Norén