Begonia królewska
Ojczyzną begonii są wilgotne lasy Ameryki Południowej i Środkowej, rosną również w Azji i Afryce. Nazwa łacińska begonia została nadana przez Linneusza na cześć gubernatora Kanady Francuskiej, który był wielkim wielbicielem roślin – Michela Begona. Polska nazwa to ukośnica. Nawiązuje do ukośnie biegnącego nerwu głównego dzielącego liść na dwie nieregularne połówki.
Begonia królewska uprawiana jest przede wszystkim ze względu na piękne barwne i wzorzyste liście. Są one duże sercowate – do 30 cm długości i 15-20 cm szerokości. Barwy ich należą do najpiękniejszych jakie mogą występować na liściach. Mamy tu bowiem różne odcienie różowego, karminowego, szmaragdowego, szarego aż do ciemnej zieleni włącznie. Często na brzegach blaszki liściowej występuje srebrzysto-biała obwódka lub na całym liściu rozmywają się plamki i plamy w tym właśnie kolorze. Wierzchnia strona liścia opalizuje metalicznie. Natomiast dolna jest prawie u wszystkich odmian czerwona z grubym wydatnym unerwieniem i obficie miękko owłosiona. Kwiaty różowe zebrane są w małe bukieciki i wznoszą się ponad liśćmi.
Ponieważ begonie pochodzą z wilgotnych i mrocznych tropikalnych lasów nie lubię zbyt wiele światła. Dobrze rosną w półcieniu i na jasnych stanowiskach, ale nie z bezpośrednim nasłonecznieniem. Zbyt intensywne światło powoduje blednięcie plam, opadanie liści lub przypalanie ich. Z kolei zbyt dużo cienia prowadzi do słabego wybarwienia liści, wyciągania się pędów i ograniczonego kwitnienia. Begonia królewska jako roślina lasów tropikalnych lubi ciepło. Najlepiej czuje się w temp. 15-20 st C. Jeżeli jest jej zbyt zimno może zrzucić liście.
Latem podlewamy ją dość obficie, zimą umiarkowanie. Starajmy się nie moczyć ani liści ani pędów gdyż tego bardzo nie lubią. Dobrze rosną w miejscach przewiewnych, ale nie narażonych na przeciągi. Potrzebują ziemi lekkiej i żyznej (ph 5,5). Najwygodniej jest do ziemi ogrodniczej dodać trochę kwaśnego torfu co powoduje lekkie zakwaszenie podłoża. Rośliny dokarmiamy od kwietnia do września co 2 tygodnie nawozami dla roślin o ozdobnych liściach.
Młode egzemplarze begonii przesadzamy każdego roku. Natomiast starsze co 2-3 lata, najlepiej wiosną. Podczas przesadzania roślina powinna być umieszczona o 1 do 2 cm głębiej niż rosła. Z przykrytego podłożem pędu wyrosną nowe korzenie przez co roślina będzie bardziej stabilna. To ważne zwłaszcza przy dużych egzemplarzach. Jesienią rośliny tracą część dolnych liści. Nie jest to objaw choroby lecz rzecz normalna. Begonie mają bardzo ciekawy sposób rozmnażania za pomocą liści . Najodpowiedniejszym terminem ich rozmnażania jest 2-ga połowa zimy i wczesna wiosna.
Begonia królewska traktowana jest jako roślina pokojowa. Z naszych doświadczeń wynika, że z powodzeniem można sadzić ją na cienistym lub półcienistym balkonie. Najpiękniej wygląda posadzona w kompozycjach z serduszką Gold Heart (złote liście) z żurawkami, trawami, czy bergeniami. Stanowi mocny akcent kolorystyczny, zadziwia swą fakturą i kształtem.
Oto przykładowe zdjęcia odmian begonii królewskiej produkowane w naszym zakładzie w ubiegłym sezonie.
Mimo że pracujemy z roślinami „od zawsze” wciąż jesteśmy pod wrażeniem niezwykłej urody tej begonii. Podobnie jak urzekają nas koleusy zwane pokrzywkami można na nie patrzeć i podziwiać bez końca.
1 pingback