Kategoria: Rozmaitości Strona 2 z 26

Byliny powtarzające kwitnienie po przycięciu

przez

o 20 lutego 2014

w Rozmaitości, Wszystko o bylinach

Większość bylin zakwita raz w sezonie. Są jednak takie, które po przycięciu zakwitają ponownie. Dokonujemy tej czynności zaraz po kwitnieniu około 10 cm od ziemi. Dzięki temu wyrastają nowe pędy, które ponownie zakwitną w środku lata lub na początku jesieni. Również ścinając pędy kwiatostanowe do wazonu ne należy tego robić zbyt nisko. Tak możemy na przykład postąpić z:

szałwia

szałwia

łubin

łubin

kocimiętka

kocimiętka

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  1. ostróżką (Delphinium)
  2. szałwią omszoną (Salvia nemorosa)
  3. kocimiętką (Nepeta x fassenii)
  4. łubinem (Lupinus polyphyllus)
  5. dzwonkami (Campanula) – np. karpacki, który ścięty prawie nad ziemią może w krótkim czasie odrosnąć i powtórnie zakwitnąć

Ścinanie przekwitłych kwiatów jest korzystne również dla tych bylin, które nie zamierzają zakwitnąć powtórnie. Wiązanie dojrzewanie nasion jest dla rośliny dużym wysiłkiem. Jeśli nie będą tego robić zużyją zapasy pokarmowe dla wzmocnienia i w konsekwencji lepszego przezimowania i startu w nowym sezonie. Suche pędy kwiatostanowe ścinamy tuż nad ziemią, a zielone nad pierwszymi od góry liśćmi.

Byliny o długich pasiastych szpiczastych liściach

przez

o 14 lutego 2014

w Rozmaitości, Wszystko o bylinach

Języcznik

Języcznik

Planując rabatę trzeba brać pod uwagę nie tylko rośliny wybitnie ozdobne z kwiatów ale też te o dekoracyjnych liściach.  Mogą one mieć przeróżne kształty i fakturę. Pragniemy zwrócić Państwu uwagę na długie szpiczaste liście, które tworzą ciekawe kontrasty z liśćmi o przeciętnej budowie np. żurawek, bodziszków, miodunek itp. Oto niektóre byliny o szpiczastych lancetowatych liściach:

  1. niektóre funkie
  2. języcznik (paproć)
  3. konwalia
  4. kosaciec
  5. trytoma
  6. liliowiec
  7. miecznica
  8. belamkanda
  9. juka
liliowce

liliowce

miecznica

miecznica

trytoma

trytoma

Posadzone wśród innych rozluźniają całą kompozycję przykuwają oko. Do rarytasów należą te wyżej wymienione o liściach w kolorowe paski. Oto niektóre z nich:

  1. Kosaciec blady 'Variegata’ (Iris pallida) – liście mieczowate z niebieskawym nalotem w szerokie żółtobiałe pasy. Kwiaty o średnicy ok. 10 cm bladoniebieskie ukazują się w maju. Lubi słońce, mzoroodporny.
  2. Kosaciec gładki 'Variegata’ (Iris laevigata) – kwiaty niebieskie z odcieniem fioletu, pasy efektowne mlecznobiałe. Wys 50-70 cm, znakomity do nasadzeń przy oczku wodnym
  3. Kosaciec żółty 'Variegata’ (Iris pseudacorus) – wys 70-100 cm , kwiaty żółte, pasy jaskrawożółte w czasie wyrastania, później zielenieją
  4. Kosaciec mieczolistny 'Variegata’ (Iris ensata syn. kaempferi) – wys 80-100 cm, czasem niesłusznie zwany irysem japońskim, ma wiele kolorów kwiatów, czasem nawet półpełne i dwubarwne. Liście białozielone.
  5. Konwalia pasiasta 'Striata’ (Convalaria majalis) – kwiaty białe, paski na liściach w kolorze żółtym.
  6. Liliowiec 'Kwanso Variegata’ (Hemerocalis fulva) – liście są biało paskowane a dodatkowo pełne pomarańczowe kwiaty. Łatwy w uprawie.
  7. Miecznica (Sisyrynchium striatum) – wys 50-60 cm, wyglądem liści i pokrojem przypomina irysa ale kwiaty ma zupełnie inne kremowożółte drobniejsze gęsto osadzone na sztywnej łodydze.
  8. Funkia (Hosta) – wiele odmian ma szablaste liście np.
    –  Stilletto – odmiana niska, liście bardzo wąskie, zielone z szerokim prawie białym brzegiem. Kwiaty niewielkie niebieskofioletowe.
    – Regal Splendor – wysoka. Wys. 75 cm szer. 140 cm. Liść lekko falowany szaroniebieski z kremowożółtym brzegiem.
  9. Juka (Yucca)
    – ’Colour Guard’ – liście białe z zielonym brzegiem. Kwiaty kremowobiałe wys 50 cm szer 60 cm. Wysokość kwiatnących roślin 120 cm
    – ’Bright Edge’ – liść zielony z kremowobiałym brzegiem. Pęd kwiatowy do wys. 2 metrów
    –  ’Golden Sword’ – wys do 75 cm (z pędem kwiatowym do 1,5 – 2 m) liście złote z zielonym brzegiem.

Częściej można spotkać pasiaste trawy, ale to już materiał na inny artykuł.

Kosaćce (Irysy) bródkowe (I. x barbata I. germanica I. hybrida) – ogrodowa arystokracja

przez

o 14 lutego 2014

w Rozmaitości, Wszystko o bylinach

To najczęściej uprawiane irysy. Wyhodowano je krzyżując szereg gatunków i nadając ogólną nazwę Iris x barbata – kosaciec bródkowy. Charakteryzują się m in. tym, że ich pokrój jest raczej masywny, a kwiaty niezwykle subtelne i malownicze. Koronę kwiatu stanowią 3 płatki górne natomiast tzw. zwany okwiat trzy płatki dolne. Nazwa 'bródkowy’ wzięła się od charakterystycznej bródki z drobnych kolorowych włosków osadzonych na środku każdego dolnego płatka. Ich zadaniem jest wabienie owadów.  Biorąc pod uwagę siłę wzrostu podzielono te irysy na 3 podstawowe grupy:

  1. kosaćce karłowe – osiągające wys. 10-40 cm, kwitną już w kwietniu do połowy maja
  2. kosaćce pośrednie – wys. 40-70 cm, kwitną w maju
  3. kosaćce wysokie – wys pow. 70 cm, kwitną od połowy maja do czerwca

 

 

 

 

 

 

 

 

W ostatnich latach niezwykłą popularnością cieszą się mieszańce amerykańskie, których kwiaty są bardzo duże i we wszystkich prawie kolorach, odcieniach i ich kombinacjach. Pędy kwiatostanowe mają mocne sztywne wys do 1 m. Ich kwitnienie przypada na koniec maja i początek czerwca. Irysy bródkowe lubią suchą żyzną przepuszczalną glebę (najlepiej jeśli zawiera próchnicę, glinę i piasek) i koniecznie słoneczne stanowisko. Kłącza bardzo źle znoszą gleby ciężkie nieprzepuszczalne podmokłe gdyż wtedy łatwo zagniwają. Sadzi się je płytko na głębokość 2-3 cm. Na 1 miejscu mogą pozostać 3-4 lata. Po tym czasie zaczynają się starzeć co objawia się tym, że część środkowa kępy słabnie ogałaca się lub zamiera. Trzeba je wówczas odmłodzić i przy okazji rozmnożyć. Karpę wykopuje się w VII-VIII. Zewnętrzne kłącza sadzi się a środkowe niszczy.

Z czym komponować irysy bródkowe? Tworzą one kępę szablastych liści i szlachetne kwiaty. Ładnie wyglądają posadzone z roślinami o kontrastowych liściach i kwiatach. Mogą to być łubiny, przywrotnik ostroklapowy, bodziszki, gipsówka, czyściec wełnisty, dziewanna. Proponowane kompozycje doskonale urozmaicają zarówno przydomowe rabaty jak i nasadzenia w większych ogrodach.

 

Bożykwiat Meada (Dodethaceon meadia) – Niebanalna zamorska bylinowa piękność

przez

o 13 lutego 2014

w Rozmaitości, Wszystko o bylinach

Urocze kwiaty bożykwiatu

Urocze kwiaty bożykwiatu

Ten uroczy i pięknie nazywający się kwiat pochodzi ze wschodnich wybrzeży Ameryki Północnej. Wydłużone jajowate lub zwężone liście długości do 20 cm tworzą zgrabną kępę. Kwiaty nieduże o charakterystycznie wywiniętych płatkach zebrane po 10-20 w baldaszkowate kwiatostany na sztywnych łodygach 30-50 cm długości. Z wyglądu podobne są do miniaturowych cyklamenów stąd zwany też jest gruntowym cyklamenem. Mogą mieć kolor jasny lub ciemnoróżowy.

Odmiana 'Album’ ma kwiaty białe a 'Splendidum’ karminowe. Kwitnie w V-VI, lubi miejsca półcieniste, mrozoodporność bez zastrzeżeń. Po przekwitnięciu roślina zanika dlatego dobrze sadzić go w towarzystwie bylin, które w lecie wypełnią puste miejsce np. niskie paprocie, trawy, hosty, epimedium, brunnery, żurawki czy tiarelle. Doskonale wygląda posadzony na częściowo zacienionym skalniaku gdzie będzie ładnie wyeksponowany.

 

 

Agrostis – unikatowa trawa do pojemników

przez

o 20 stycznia 2014

w Rozmaitości, Wszystko o rośl. jenorocznych

Agrostis Green Tea to trawa, którą wykorzystujemy do dekoracji balkonów i tarasów. Tworzy w trakcie sezonu bardzo długie pędy (1,5 – 2m) w wąskimi smukłymi listkami. Krzewi się znakomicie i szybko wypełnia doniczki. Sadzimy 3 sadzonki do donicy o średnicy 25 cm.

Należy pamiętać o jego regularnym podlewaniu, jeśli go przesuszymy szybko zżółknie i straci na dekoracyjności. Lubi lekko wilgotne podłoże i bogate nawożenie z dużą ilością azotu (aby zachować piękną zieloną barwę). Jeśli zdarzy nam się go przesuszyć wtedy trzeba włożyć pojemnik z rośliną na kilkanaście minut do wody, aby „napiła się” do woli. Posadzony w skrzynkach tworzy zieloną kaskadę.

Nie testowaliśmy jeszcze agrostisu w gruncie, ale sądząc po tym, że na pędach w wilgotnych warunkach ukazują się bardzo łatwo korzenie wnioskujemy, że szybko go zadarni tworząc żywozielony dywan.

Lofos (Lophos erubereens) – niezwykła roślina polecana do ampli i wiszących koszy

przez

o 14 stycznia 2014

w Rozmaitości, Wszystko o rośl. jenorocznych

Lofos to jedna z rzadziej uprawianych roślin balkonowych. Tworzy bardzo długie samoczepne niełamliwe pędy, na których ukazują się bardzo dekoracyjne stosunkowo duże kwiaty w kształcie rozdętego lejka. U odmiany Wine Red w kolorze czerwonego wina, a na Summer Cream kremowe. Sadzimy go najczęściej w amplach o średnicy 24-25 cm po 3 sztuki. Bardzo szybko rośliny wypełniają doniczkę. W trakcie sezonu pędy osiągają ponad 1,5 metra długości. Kwiaty tworzą się sukcesywnie na końcach pędów. W związku z tym możemy część pędów przyciąć, aby młode przyrosty z kwiatami zdobiły roślinę również od góry. Zalety lofosa to:

  1. Przeciekawy kształt i barwa kwiatów
  2. Okazałość (pędy dobrze rozkrzewione długości 1,5 m)
  3. Nieprzerwane kwitnienie
  4. Egzotyczny wygląd
  5. Dekoracyjność aż do większych mrozów

Lofos to jeszcze rzadka roślina balkonowa. Powodem może być wysoki koszt wyjściowy sadzonek i brak szerszych informacji na temat jego uprawy na etapie produkcyjnym. Z naszych doświadczeń wynika, że nie jest to roślina kapryśna. Trochę kłopotów sprawia jej płaczący, płożący pokrój i samoczepność pędów. W amplach zachowuje się znakomicie i gorąco go polecamy.

Strona 2 z 26

Poprzedni

Następne

Oparte na WordPress & Theme by Anders Norén