Liliowce to okazałe byliny tworzące duże kępy wysokości 30-100 cm. Liście mogą mieć wąskie, szablaste lub trawiaste. Łodygi kwiatowe są grube nagie sztywne zakończone wieloma kwiatami. Ich ojczyzną jest Azja skąd stopniowo przemieszczały się do Ameryki Północnej i Europy. Najczęściej uprawiane w Polsce są:
Liliowiec rdzawy
Liliowiec żółty
Liliowiec cytrynowy
- Liliowiec rdzawy (H. Fulva)
Ma dość duże szerokie liście, wyrasta do 70 cm, pędy kwiatowe wys 90 cm zakończone są 6-12 kwiatami barwy żółtopomarańczowoczerwonej, które ukazują się VI-VII. Jest najbardziej wytrzymały na niekorzystne warunki ze wszystkich liliowców. Odmiana Kwansao ma większe i pełne kwiaty, odm. Variegata dekoracyjne paskowane liście - Liliowiec żółty (H. Flava)
Osiąga wys. 30-60 cm, pęd kwiatowy niezbyt sztywny wysokości 80-100 cm, kwiaty jasnożółte o przyjemnym zapachu pojawiają się w VI-VII, ten gatunek źle znosi suche stanowiska. - Liliowiec cytrynowy (H. Citrina)
Wys 70-80 cm, pęd kwiatowy do 120 cm sztywny, kwiaty liczne do 30 szt. cytrynowożółte, są mocno odchylone od łodygi i bardzo przyjemnie pachną. Kwitnie w VII-VIII długo i niezwykle obficie. To gatunek bardzo popularny w uprawie.
Liliowiec ogrodowy
Liliowce o okazałych kwiatach są mieszańcami międzygatunkowymi (od ok. 20 gatunków). Nazywa się je liliowcami ogrodowymi (Hemerocallis x hybrida). W ciągu ok. 100 lat uzyskano ponad 30 tys. odmian. Średnica kwiatu waha się od 2,5 do 20 cm. Ich kolory są przeróżne. Od bieli do różnych odcieni różu, żółci, czerwieni czy brązu bądź wielobarwne. Kwiat jest otwarty tylko 1 dzień, ale ponieważ jest ich dużo i na wielu pędach kwitnienie rozciąga się na długo.
Liliowce są niewybrednymi bylinami. Mogą rosnąć niemal na każdej glebie chociaż lubią nieco wilgotną zarówno w słońcu jak i w półcieniu samodzielnie bądź w grupach czy w kompozycjach z innymi bylinami. Znakomicie wyglądają na brzegach zbiorników wodnych w sąsiedztwie krwawnic, irysów syberyjskich, języczek, trzykrotek, tawułek, funkii, trójsklepki, brunnery, rodgersji czy tarczownic.
Sadzi się je w rozstawie 50 cm x 50 cm x 80 cm, nawożone 2-3 razy w sezonie nawozami wieloskładnikowymi lub jeden raz nawozami długo działającymi kwitną znacznie obficiej.
Liliowiec Stella de Oro
CIEKAWOSTKA: Liliowce w całości są jadalne. Można spożywać pąki świeże, suszone lub gotowane. Najsmaczniejsze są podobno odmiany różowe. W smaku podobne do suszonych moreli. W 100 gramach zawierają 40g witaminy C, witaminę A i 3% białka. Z młodych liści azjaci robią smakowite sałatki
Liliowce są w Polsce niedocenionymi bylinami, a niesłusznie gdyż są mało wymagające długowieczne i różnorodne. Niektóre wręcz o fantazyjnych kwiatach. Osobiście bardzo lubimy odmianę Stella de Oro – karłowa, wys 30-40 cm, kwiaty czysto żółte i kwitnie wyjątkowo długo – od VI praktycznie przez całe lato.
Dodaj komentarz