Parzydło (Aruncus) – bylina elegancka i efektowna

Parzydło leśne

Odwiedzając latem podkarpacie często widzieliśmy rosnące wzdłuż potoków spore szerokie kępy roślin z efektownymi kremowymi puszystymi jasnymi kwiatostanami – to właśnie było parzydło leśne ( Aruncus dioicus syn. Aruncus sylvestris). W ogrodach osiąga wysokość nawet do 2 metrów. Kępy złożone są z ładnych bardzo wąskich liści podwójnie pierzastych ostro zakończonych. W VI-VII ukazuje się wysoki pęd kwiatowy zakończony długą (do 50 cm) wiechą puszystych kwiatów.
Parzydło jest rośliną dwupienną. Egzemplarze męskie są bardziej dekoracyjne gdyż ich wiechy mają kwiaty czysto białe, natomiast kwiatostany roślin żeńskich są żółtobiałe. Zdarza się, że na jednej roślinie są kwiaty męskie jak też żeńskie. Parzydło najlepiej lubi półcień glebę wilgotną i próchniczną, ale będzie rosło praktycznie na każdej byle nie za suchej. Gatunek zupełnie mrozoodporny. Nieco niższa od gatunku jest odmiana 'Zweiweltenkind’ – osiąga wysokość do 150 cm.

Parzydło leśne 'Kneiffii'

Również do mniejszych ogrodów przydatna będzie odmiana 'Kneiffii’. Wysokość 70 cm, liście ma jeszcze bardziej powcinane, wąskie, kwiatostany nieco zwisające, mniej okazałe niż u gatunku.

Parzydło można sadzić pojedynczo lub  w grupach. Stanowi doskonałe tło dla innych niższych roślin cieniolubnych, liliowców, trzykrotek, jarzmianek, wyższych orlików i dzwonków, tojeści, funkii. Pięknie wygląda w grupie sadzony na trawniku. Można wykorzystywać go na kwiat cięty. Lubimy parzydło również dlatego, że mimo długiego okazałego kwiatostanu nie wymaga podpierania. Oprócz opisanego parzydła wysokiego możemy spotkać gatunek o niewielkich rozmiarach. To A. aethutifolius – parzydełko. Tworzy bardzo gęstą kępę głęboko powcinanych liści o wys 10-15 cm. Z pędami kwiatostanowymi osiąga do 30 cm. Warunki uprawy podobne jak u innych parzydeł.

Znakomicie wygląda na rabatach z innymi cieniolubnymi o mniejszych rozmiarach jak żurawki, mieszańce bergenii, epimedium, bodziszki, brunery, ułudki, niskie odmiany funkii, liriope, niskie tawułki, tiarelle i ciemierniki.

Poprzedni

Cieszynianka (Hacquetia epipactis) – cenna i rzadka bylina

Następne

Dereń jadalny – czas na nalewkę

1 komentarz

  1. Alek

    Parzydło jest piękne, ale trzeba pamiętać, że najlepiej rośnie w cieniu.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Oparte na WordPress & Theme by Anders Norén