Na temat wysokich bylin już pisaliśmy. Dziś chcielibyśmy przybliżyć Państwu kilka z nich o naprawdę imponujących rozmiarach:
Miskant kwiecisty
Słonecznik drobnogłówkowy
Bokkonia
- Bokkonia (Macleaya) – dorasta do 2 – 2,5 m wys. Mimo swej wysokości pędy ma bardzo sztywne i nie pokłada się. Liście ładne ozdobne średniej wielkości szare. Kwiaty małe białe (u. M. cordata) lub beżowe (M. microcarpa). Bokkonia rozrasta się silnie przez rozłogi. Ma to zalety jak i wady. Jeśli chcemy coś zasłonić makleja dość szybko się rozrośnie tworząc jasny srebrny parawan. Jeśli pojawi się w miejscu dla nas niepożądanym po prostu łatwo ją usunąć.
- Słonecznik wierzbolistny (Helianthus salicifolius) – osiąga wys. 2-3 metry. Pędy ma nagie, liście długości 15-40 cm wąskie podobne do wierzby. Kwitnie bardzo późno bo w końcu IX i nie każdego roku kwiaty zdążą się rozwinąć. Są nieduże ok. 5 cm średnicy żółte zebrane na wierzchołkach pędów. Lubi słońce i suche podłoże. Najładniej wygląda sadzony pojedynczo. Część pędów może się pokładać.
- Słonecznik drobnogłówkowy (Helianthus microcephalus) – Ma wysokość ponad 2 m, pędy sztywne nie pokładające się, liście szorstkie kwiaty żółte. Lubi stanowiska suche. Kwitnie od wczesnego lata do późnej jesieni w pełnym słońcu. Tworzy idealne tło dla innych bylin kwitnących w tym terminie np. floksów, złocieni, tojeści kropkowanej, dzielżanów, jeżówek, rudbekii
- Miskant kwiecisty (Mistanthus floridus) – to największy spośród miskantów, osiąga wysokość nawet 3 m. Młode pędy dość późno wychodzą z ziemi bo dopiero na początku maja, ale później bardzo szybko rosną. Zachowuje ładny wygląd aż do października. Źdźbła stoją sztywno i nie pokładają się. Są ozdobne również zimą. Przycinamy go podobnie jak inne trawy dopiero wiosną. Lubi stanowiska wilgotne, ale nieźle rośnie na przeciętnie wilgotnej glebie. Rzadko kwitnie a kwiatostany nie są okazałe. Nawet bez kwiatów szalenie efektowny.
