Tag: hydrangea petiolaris

Pnącza do cienia

Spośród wielkiej ilości pnączy większość woli stanowisko słoneczne i półcieniste. Jednak i do cienia możemy wybrać dekoracyjne i efektowne gatunki. Oto przykłady.

Kokornak wielkolistny

Kokornak wielkolistny

1. Kokornak wielkolistny (Aristolocha durior) – to silne pnącze o bardzo dużych sercolistnych jasnozielonych liściach. Kwiaty ma niepozorne, żółtozielonobrązowe w kształcie jakby rozdętej fajki. (angielska nazwa tego pnącza to „fajka holendra”) Ponieważ kokornak szybko rośnie (po 3 latach ok. 3 m, a ostatecznie 9-10 m) jest niezwykle użyteczny. W krótkim czasie osiągniemy zamierzony efekt. Jest wytrzymały na mróz.

2. Wiciokrzew (Lonicera) Spośród mnogości wiciokrzewów najbardziej polecany do cienia jest wiciokrzew pomorski i wiciokrzew Tellmana.

wiciokrzew pomorski (Lonicera pericyklamenum) – rośnie dość szybko (po 2-3 latach 2 m, a ostatecznie do 4-5m) Kwiaty niezwykłe. W zależności od odmiany żółto-białe, fioletowo-kremowe, purpurowo-czerwone, wewnątrz żółte. Mają odurzający zapach.

wiciokrzew Tellmana (Lonicera x tellmaniana) Na początku lata obsypuje się ogromnymi intensywnie żółtymi kwiatami, które niestety nie pachną. Po 2-3 latach osiąga 2-3 m wys. Ostatecznie 6-7 m. Wiciokrzewy są mało wymagające. Najlepiej pasują do nasadzeń naturalistycznych. Wyglądają sztucznie w wypieszczonych eleganckich ogrodach gdyż mają pokrój nieformalny jakby rozwichrzony.

Hortensja pnąca – świetne pnącze do cienia

Hydrangea petiolaris to doskonałe pnącze na stanowiska zacienione jak i półcieniste. Przybyła do Europy z Dalekiego Wschodu. Jest bardzo doceniana gdyż odznacza się wysoką mrozoodpornością jak i niewielkimi wymaganiami. Może osiągać nawet 12-15 m wysokości. Do podpór mocno przyczepia się korzeniami powietrznymi.

Liście o długości 10 cm  są błyszczące i bardzo gęsto osadzone. Szczelnie okrywają całą roślinę. Jesienią przebarwiają się na kolor złocistożółty. Również zimą hortensja ozdobna jest z silnie rozgałęzionych, lekko wygiętych  pędów, które pokryte są łuszczącą się korą o miedzianym zabarwieniu. Ponieważ hortensja bardzo wcześnie zaczyna wiosną budzić się do życia już pod koniec zimy jej pąki są mocno nabrzmiałe i miło jest obserwować  nadchodzące zmiany zwiastujące rychłą wiosnę.

Hortensja pnąca zakwita najczęściej po 4-5 latach od posadzenia. Jej kwiatostany o średnicy 25-30 cm  mają kształt talerzyka. Zbudowane są z drobnych zielonkawobiałych kwiatów otoczonych wianuszkiem białych (o średnicy 3 cm) kwiatów płonnych. Hortensja pnąca najlepiej rośnie na stanowiskach półcienistych oraz zupełnie zacienionych. Gleba powinna by lekka, próchniczna i wilgotna, ale nie za mokra. Lubi jak wszystkie hortensje kwaśne podłoże, ale dobrze znosi też zasadowe.

Można ją sadzić pod drzewami, przy ścianie domu, pergoli czy altance. Znakomicie prezentuje się też posadzona bez podpór. Dorasta wtedy to 1-2 metrów natomiast rozrasta się szeroko i kwitnie obficie. Można ją traktować jako roślinę zadarniającą

Przez pierwsze 2-3 lata po posadzeniu hortensja pnąca rośnie powoli. W tym czasie rozwija się jej system korzeniowy. W kolejnych latach rośnie bardzo szybko (nawet 1 m rocznie). Ponadto dobrze znosi zanieczyszczenie środowiska dlatego można sadzić ją w miastach. Nie wymaga cięcia Uwaga: Przekwitłe kwiatostany pozostawiamy na roślinie do zasuszenia. Przebarwiają się z koloru zielonożółtego na kolor starego różu i długo pozostają dekoracyjne

 

Gorąco polecamy hortensję pnącą do różnych miejsc z niewielkim dostępem do promieni słonecznych

Oparte na WordPress & Theme by Anders Norén