Różnorodność kształtów, kolorów i budowy liści świadczy o przystosowaniu roślin do różnych warunków środowiskowych. W liściach odbywają się skomplikowane procesy fotosyntezy i oddychania.
- Liście srebrzyste, niebieskawe lub niebieskoszare – W ten sposób rośliny chronią się przed nadmiarem promieni słonecznych, które odbijają się od rośliny. Świadczy to również o tym, że właśnie takie rośliny lubią stanowiska słoneczne i doskonale sobie w takich warunkach radzą. Przykładem mogą być: starzec, lotus, lawenda, gnafalium, oliwka, santonina czy dichondra.
- Liście mięsiste z dużą ilością wody – Są charakterystyczne dla roślin lubiących cień lub półcień np. niecierpek, fukcja czy begonia
- Liście skórzaste – Ich wierzchnia warstwa pokrywa część ochronna dzięki której roślina ogranicza parowanie co powoduje, że znosi okresową suszę. Przykłady: cytryna, oleander, laur, sundaville czy hibiskus
- Liście pstre z białymi, żółtymi lub kremowymi plamami – Rośliny te wymagają dużo światła (ale nie wystawienia na bezpośrednie nasłonecznienie) np. bluszcz, bluszczyk kurdybanek, plektrantus, trzmielina, słoneczniczek pstry
- Duże, miękkie liście – Mają dużą powierzchnię parowania dlatego wymagają większej ilości wody. Przykłady: bananowiec, bieluń, hibiskus bylinowy
- Małe liście – Ich powierzchnia parowania jest zredukowana. Rośliny te są odporne na upał i słońce. Nie lubią wilgotnego podłoża np. lotus, brachycome, rozmaryn, lawenda, sanwitalia.
- Liście mięsiste – Są one zbiornikami wody. Rośliny bez trudu znoszą suszę. Przykłady: niektóre rozchodniki, portulaka, agawa, żyworódka.
Dodaj komentarz