Begonia królewska

Ojczyzną begonii są wilgotne lasy Ameryki Południowej i Środkowej, rosną również w Azji i Afryce. Nazwa łacińska begonia została nadana przez Linneusza na cześć gubernatora Kanady Francuskiej, który był wielkim wielbicielem roślin – Michela Begona. Polska nazwa to ukośnica. Nawiązuje do ukośnie biegnącego nerwu głównego dzielącego liść na dwie nieregularne połówki.

Begonia królewska uprawiana jest przede wszystkim ze względu na piękne barwne i wzorzyste liście. Są one duże sercowate – do 30 cm długości i 15-20 cm szerokości. Barwy ich należą do najpiękniejszych jakie mogą występować na liściach. Mamy tu bowiem różne odcienie różowego, karminowego, szmaragdowego, szarego aż do ciemnej zieleni włącznie. Często na brzegach blaszki liściowej występuje srebrzysto-biała obwódka lub na całym liściu rozmywają się plamki i plamy w tym właśnie kolorze. Wierzchnia strona liścia opalizuje metalicznie. Natomiast dolna jest prawie u wszystkich odmian czerwona z grubym wydatnym unerwieniem i obficie miękko owłosiona. Kwiaty różowe zebrane są w małe bukieciki i wznoszą się ponad liśćmi.